0
Katten zijn actieve, nieuwsgierige en speelse wezens. Het is dus volkomen normaal om ze te zien spelen en elkaar door je huis te zien achtervolgen. Maar als katteneigenaren kan het gedrag van onze katten ons soms ook verwarren. Daarom, wanneer je je twee katten midden in hun enthousiaste worstelwedstrijden ziet, is het gewoon normaal om te vragen: spelen of vechten mijn katten?
Katten vechten, maar ze spelen en worstelen ook graag met elkaar. Zelfs als je twee zwerfvuilbroers en -zussen hebt die het goed met elkaar kunnen vinden en hun hele leven hebben samengewoond, is er nog steeds een potentieel dat dingen kunnen veranderen.
Als u wilt kunnen bepalen of uw katten spelen of vechten, kan dit artikel u helpen een goed begrip te krijgen van hoe uw katten zich gedragen.
Spelen of vechten mijn katten?
Alle katten, jong en oud, moeten spelen omdat het een gunstig effect heeft op hun emotionele toestand. Het hebben van een regelmatige speelsessie verlicht verveling en bevordert en onderhoudt sociale relaties. In tegenstelling tot honden, die zich bezighouden met spelen als een middel voor sociaal contact, spelen katten, zowel als kittens als als volwassenen, meestal met het doel om deel te nemen aan predatie.
Playfighting is een veel voorkomend gedrag bij katten in dezelfde sociale groep. Dit maakt het moeilijker om de grens te trekken tussen sociaal spel en een agressieve woordenwisseling.
Als katachtige ouder kun je zien of je katten vechten of dat ze al bezig zijn met een echt gevecht door hun lichaamstaal en kattengedrag te observeren tijdens hun speeltijd en wanneer ze gewoon rusten.
Hoe gedragen je katten zich als ze niet spelen?
U kunt een beter begrip krijgen van hoe slecht de aandoening is door te observeren hoe uw katten met elkaar omgaan als ze niet spelen. Ze hebben waarschijnlijk alleen plezier als ze elkaar verzorgen, tegen elkaar knuffelen of anderszins harmonieus naast elkaar bestaan.
In tegenstelling tot spelen, kunnen sommige katten zich bedreigd of dicht bij elkaar voelen als ze vechten. Wanneer dat gebeurt, kunnen ze elkaar vermijden of zelfs sissen of grommen als de ander te dichtbij komt. Als ze onbedoeld contact met elkaar opnemen, kunnen ze een beetje gealarmeerd raken.
Bovendien kunnen een of beide katten tekenen van onzekerheid vertonen. Deze indicaties kunnen zijn: verstoppen, buiten de kooi urineren, ongepast buiten de doos spuiten, zeer destructief handelen of zelfs naar je knakken.
Hoe gedragen uw katten zich tijdens hun speelsessies?
Broers en zussen houden zich vaak bezig met speelactiviteiten zoals achtervolgen, stalken en springen waardoor ze eruit kunnen zien alsof ze vechten. Houd je kat goed in de gaten tijdens speelsessies, want soms kunnen ze overdreven opgewonden zijn naast dat ze rauw zijn, wat stressvol kan zijn voor een kat die niet zo uitbundig is. Als uw kat symptomen van vijandigheid vertoont, kalmeer de situatie dan om te voorkomen dat de opwinding toeneemt.
Wanneer gepresenteerd met de ideale omgeving, die omvat kattenbomen, activiteitencentra, schuilplaatsen en dozen met openingen voor in- en uitstappen hebben katten meer kans om deel te nemen aan sociaal spel.
Katten kunnen vocaliseren, maar meestal communiceren ze door lichaamstaal. Algemene sociale interactie moet worden overwogen bij het selecteren of te spelen of te vechten, omdat gedrag ook kan worden geïndividualiseerd.
Je kunt veel leren door lichaamstaal. Springen, achtervolgen en zelfs een beetje sissen kan optreden tijdens zowel spelen als vechten. Het is gebruikelijk dat spelgevechten een beetje vijandig lijken. Bij spelgevechten wisselen katten vaak af tussen onderaan de worstelknuffel en bovenaan staan.
Je katten kunnen zelfs “beet spelen” zonder iemand pijn te doen. Zelfs korte rustpauzes zijn mogelijk. Je katten spelen ruzie of ze kunnen gewoon met elkaar rommelen als je merkt dat hun oren of lichamen naar voren zijn geplaatst.
Je katten vechten, spelen niet, als ze hun vacht of staart opblazen, hun oren naar achteren houden of hun oren platleggen. Uw cats kunnen defensieve, gezwollen houdingen vertonen, van elkaar af leunen, sissen met ontblote tanden en ander negatief gedrag vertonen als ze zich bedreigd voelen.
Een ander teken dat alles uit de hand is gelopen, is wanneer iemand gewond raakt. Maar je wilt natuurlijk niet op dit punt aankomen voordat je tot de conclusie komt dat je katten inderdaad vechten.
Tekenen dat uw katten spelen
Kittens hebben een groot verlangen om te spelen en zijn van jongs af aan vrij sociaal. De koningin leert hen vaardigheden zoals voeden, verzorgen en jagen, en de nestgenoten werken samen om hen sociale vaardigheden te leren, zoals agonistisch en affiliatief gedrag.
Rond de leeftijd van 8 tot 10 weken bereikt het sociale spel bij katten zijn hoogtepunt. Daarna overheerst objectspel. Spelen met speelgoed zorgt voor natuurlijke roofzuchtige sequenties, wat het bijten van het spel vermindert.
Hoewel sociaal spel en interacties tussen katten de neiging hebben om af te nemen met de leeftijd, kunnen katten tot op hoge leeftijd volledig actief blijven.
Hieronder staan indicatoren dat uw katten spelen of spotten met vechten:
- Katten die “schijngevechten” zijn vaak kalm en vreugdevol.
- Spelende katten kunnen hun oren naar voren of in een normale positie (niet naar achteren) laten draaien.
- Vertoont voorwaartse lichaamshouding met elkaar.
- Hun vacht zal plat zijn (geen piloerection).
- Ze kunnen alleen bijten zonder agressieve geluiden.
- Gelukkige katten sissen, zwaaien of grommen niet naar elkaar of proberen elkaar te beffen.
- Ondeugende katten zullen afwisselend op hun zij en rug rollen terwijl ze om de beurt op elkaar rusten.
- Beide katten zullen elkaar speels achtervolgen met behoud van een gevoel van evenwicht.
Vrouwelijke katten lijken mogelijk minder geïnteresseerd in luid gedrag naarmate ze sociaal volwassen worden (ongeveer 3 jaar oud), hoewel mannelijke katten vaak meer playfights aangaan dan vrouwtjes in bepaalde sociale groepen.
Tekenen dat uw katten vechten
Katten zijn een vindingrijke soort die de neiging heeft om uit gevechten te blijven. Ze zijn zich er vrijwel van bewust dat openlijk vechten kan leiden tot schade, het onvermogen om te jagen en zelfs de dood.
Als de kat zich bedreigd voelt en weinig of geen opties heeft om te ontsnappen of de situatie te vermijden, zal actieve agressiviteit (vechten) plaatsvinden.
Sommige katten zullen om verschillende redenen hun toevlucht nemen tot potentieel destructieve gevechten.
De meeste katten zullen hun territorium (of het nu binnen of buiten het huis is) beschermen tegen indringers. Afhankelijk van persoonlijke genetica, geslacht en vroege ervaringen, ontwikkelen sommige katten sneller actieve agressie dan anderen.
Hieronder staan tekenen dat uw katten vechten:
- Ze vertonen wijd opengesperde ogen met verwijde pupillen en agressieve schitteringen.
- Hun oren worden opgeheven en tegen hun hoofd gedrukt.
- Heb naar voren gerichte en gespreide snorharen.
- Tanden kunnen worden blootgesteld in een open mond en de ene kat kan een andere bijten.
- Je hoort vocalisatie die vaak gepaard gaat met grommen of sissen.
- Ze zullen lichaam en staart piloerection vertonen (opgeblazen die er twee keer zo groot uitzien).
- Uw katten kunnen een gespannen, zijwaartse houding hebben en ze kunnen oogcontact vermijden.
- Tijdens gevechten zul je merken dat de klauwen van je katten zijn ingetrokken en meestal zullen ze met hun poten slaan of slaan.
- Katten hebben verticale staarten met de punt omhoog of omlaag, soms sjorrend of trillend.
Vanwege hun slechte sociale communicatievaardigheden zijn katten niet in staat om een vijandige situatie onschadelijk te maken; daarom moeten eigenaren proactieve maatregelen nemen om dit te doen.
Zodra de agressie toeneemt, kan het een kat een paar uur kosten om te kalmeren. Het heeft de voorkeur om de katten alleen in aparte kamers te houden totdat ze helemaal rustig zijn. Zet ze niet in een eenpersoonskamer.
Waarom vechten je katten?
Net zoals er verschillende tekenen zijn die u kunnen vertellen of uw kat vecht of speelt, zijn er ook verschillende redenen waarom katten vechten.
Hieronder staan enkele van de meest voorkomende redenen:
Volwassen katten met slechte socialisatie toen ze kittens waren
Voor kittens is de socialisatiefase (2-9 weken) van cruciaal belang. Anekdotisch gezien lopen met de hand opgevoede kittens die tijdens de cruciale leeftijd niet met andere katten zijn gesocialiseerd, het risico problematisch gedrag te vertonen, zoals angst, agressiviteit en een verminderd aanpassingsvermogen aan veranderingen in hun omgeving.
De aanwezigheid van een nieuwe kat in het huishouden
In een enquête uit 2017 onder 2492 eigenaren van meerdere katten, merkte 73,3% van de respondenten bewijs op van gekibbel tijdens de eerste paar dagen van de entree van de nieuwe kat. Wanneer een nieuwe kat het huis binnenkwam, waren ruzies frequenter en manifesteerden stresssymptomen zich vaker naarmate de kattenpopulatie van een gezin zich uitbreidde.
Schaarste aan middelen
Wanneer katten uit verschillende sociale groepen dicht bij elkaar worden gevoerd en wanneer het kattenvoer schaars is, kan voedselagressie tot conflicten leiden. Conflicten tussen katten kunnen ook het gevolg zijn van concurrentie om middelen of menselijke aandacht.
Territoriale geschillen
We horen vaak territoriale geschillen tussen zwervende katten, vooral ’s nachts. Katten geven prioriteit aan het beschermen van hun territorium boven relaties met mensen of andere katten. Veel weerbarstige kattengedragingen zijn het gevolg van waargenomen bedreigingen voor deze veiligheid, die vaak het gevolg zijn van conflicten met andere katten.
Aanwezigheid van een onderliggende ziekte
Geweld tussen katten veroorzaakt door ziekte manifesteert zich vaak als onverwachte aanvallen zonder voorafgaande onenigheid tussen de deelnemende katten. Als dit bij u thuis gebeurt, kunt u het beste naar de dichtstbijzijnde kliniek gaan voor veterinair advies.
Om hun kittens te beschermen
Agressie kan ook voorkomen in huishoudens met broedende vrouwtjes, vooral wanneer koninginnen hun jongen verdedigen.
Erfelijk
De oxytocinereceptor, een van de genen die verband houden met problematisch kattengedrag, blijkt bij te dragen aan prikkelbaarheid, wat suggereert dat genetische tests een belangrijke rol kunnen spelen op het gebied van veterinaire behavioristen.
Wat moet je doen als je katten vechten?
Vechten en conflicten tussen katten kunnen behoorlijk stressvol zijn voor u en uw inwonende kat (en). En hoewel je misschien in de verleiding komt, is het cruciaal om af te zien van het nemen van fysieke actie.
Je moet heel voorzichtig zijn om je hand of een ander lichaamsdeel niet tussen twee vechtende katten te leggen, omdat dit je ernstig kan verwonden en onmiddellijke medische hulp nodig kan hebben (kattenbeetwonden zijn meestal diep en herbergen bacteriën en andere ziekteverwekkers).
Waterkanonnen en lawaaimakers worden vaak gebruikt als afschrikmiddel, maar ze kunnen katten die al ongerust zijn, laten schrikken en bang maken. Disciplineer of behandel je katten nooit in deze tijden, omdat dit ze bang kan maken voor mensen, wat onbedoeld hun gewelddadige gedrag kan versterken.
Om het conflict op te lossen, bedek beide katten met een handdoek of een klein dekentje. Het idee is om de aandacht van de katten af te leiden en ze weer af te leiden, zodat ze allebei kunnen kalmeren.
Babyhekjes, karton, houten of plastic planken, evenals andere soorten barrièrescheiding, kunnen effectief zijn voor het belemmeren van het zicht van elke kat.
Hoe een kattengevecht op te breken?
Als je katten gewoon aan het spelen zijn en een beetje uit de hand zijn gelopen, kan een praatje met ze genoeg zijn om hun aandacht af te leiden en te voorkomen dat ze vechten. Als het serieus wordt, klap dan in je handen, maar ga uit de weg, want vast komen te zitten tussen twee strijdende katten kan behoorlijk onaangenaam en gevaarlijk zijn.
Hoe kattengevechten te minimaliseren en uw katten te helpen met elkaar om te gaan?
Geef niet op als je gelooft dat je katten vechten; je hebt nog enige controle. Wanneer de dingen gespannen beginnen te worden, probeer dan de aandacht van je katten af te leiden door eerst met een veer rond te zwaaien. Zoals eerder vermeld, moet je echter voorkomen dat je tussen je vechtende katten stapt of probeert de ene te grijpen en uit elkaar te trekken van de andere.
Gebrek aan activiteit kan ervoor zorgen dat katten agressief tegen elkaar worden. Installeer kattenbomen, appartementen en raamstokken, zodat ze meer gebieden hebben om als hun eigen te claimen.
Verminder stress door uw katten te voorzien van een verscheidenheid aan middelen in huis, waaronder kattenbakken, bedden, krabpalen, kommen, schuilplaatsen en zitstokken. Dit zal hun vermogen om met disrupti om te gaan verbeterenons.
Geef ze interactief speelgoed en breng veel tijd door met ze te spelen. Om hun geest te oefenen, kunt u ook clickertraining proberen. Als je een kattenhalsband en riem hebt, kun je ze zelfs meenemen op wandelingen in je achtertuin.
Alle katten, ongeacht of ze toegang hebben tot het buitenleven, moeten speelgoed, puzzelvoeders, foerageermogelijkheden en buiten de tijd onder toezicht hebben. Binnenkatten moeten echter extra verrijking hebben om spelagressie te verminderen.
Ten slotte kan het agressieve gedrag van uw katten worden verminderd door ze te castreren of te steriliseren, vooral als het intacte mannetjes zijn.
Conclusie
Spelgevechten zijn normaal voor katten. Ze duiken naar beneden, slaan, rollen, worstelen, krabben en sommige katten bijten elkaar. Het is niet alleen toegestaan, maar moet ook worden gezien als een positief aspect van volwassen worden, zolang het een spel is en geen van beide katten schade lijdt. Sommige katten vechten echter wel, en als je grommend, opgeblazen haar of sissen opmerkt, moet je misschien het gevecht verbreken of ontmoedigen.